تا آدم دلش نگیره دستش به قلم نمیره
البته درباره ی من این جمله صادقه بقیه رو نمی دونم
به هر حال خیلی دلم پره، چقدر آدما زود پیر میشن؛ همه چی خیلی سریع می گذره، اصلا باورم نمیشه که همین چند روز پیش بود که تازه وارد کلاس درس و مدرسه شده بودم (یاد اول دبستان به خیر) همه ی خاطراتش هنوز باهامه، باورت میشه که الان دارم دانشجوی کارشناسی ارشد میشم و به جای اینکه خوشحال باشم یه دردی داره گلومو فشار میده یه بغضی میخواد بترکه که چقدر عمر سریع گذشت، به فاصله .... (خیلی کمتر از پلک زدن)
هر چقدرم که تو این مدت مفید بودید هم یهو از بین میره از جلوی چشات محو میشه، آخه چرا؟؟؟؟؟
نویسنده » MohsEn . ساعت 11:24 عصر روز چهارشنبه 89 شهریور 3